Emakumeen eta gizonen arteko berdintasuna printzipio unibertsal bat da, giza eskubideei buruzko nazioarteko hainbat hitzarmen eta akordiotan aintzatetsia. Horien artean aipagarria da Emakumeen aurkako Bereizkeria-mota Guztiak Ezabatzeari buruzko Konbentzioa, Nazio Batuen Batzar Nagusiak 1979ko abenduaren 18an onartua eta Espainiak 1983an berretsia.
Espainiako 1978ko Konstituzioak, 14. artikuluan, oinarrizko eskubide hori aldarrikatu zuen, berdintasunerako eta sexuagatiko diskriminaziorik ez izateko eskubidea aldarrikatu baitzuen. Halaber, 9.2 artikuluak botere publikoei ezartzen die pertsonen eta taldeen berdintasuna lortzeko behar diren baldintzak sustatzeko erantzukizuna.
3/2007 Lege Organikoa funtsezko oinarria izan da, eta izaten jarraitzen du, Espainian emakumeen eta gizonen arteko benetako berdintasuna sustatzeko. Legeak ekintza positiboaren printzipioa du oinarri: enpresa eta administrazio publikoentzako betebeharrak ezartzen ditu, erantzunkidetasuna sustatzen du eta diskriminazioaren eta sexu-jazarpenaren aurka egiten du. Halaber, politika publiko guztietan genero-zeharkakotasuna nabarmentzen du, eta benetako berdintasun eraginkorra sendotzen du, estatu demokratikoaren zutabe gisa.
