A revogación dunha comisión de servizos pode producirse en calquera momento se desaparecen as necesidades do servizo que orixinaron a súa existencia, mentres que, se permanece a necesidade do servizo, non cabe revogar a comisión con independencia de que o funcionario se atope en situación de incapacidade temporal.
Posibilidade de que un funcionario sexa cesado nun posto ocupado en comisión de servizos durante unha baixa médica.
A cuestión exposta versa sobre a posibilidade de revogar unha comisión de servizos atopándose o funcionario de baixa por enfermidade.
Así, en primeiro lugar, cabe analizar o marco xurídico de aplicación. De acordo con a disposición final cuarta do Real Decreto Lexislativo 5/2015, do 30 de outubro, polo que se aproba o texto refundido da Lei do Estatuto Básico do Empregado Público, “Ata que se diten as leis de Función Pública e as normas regulamentarias de desenvolvemento manteranse en vigor en cada Administración Pública as normas vixentes sobre ordenación, planificación e xestión de recursos humanos en tanto non se opoñan ao establecido neste Estatuto”.
Por tanto, resulta de aplicación o disposto no Regulamento Xeral de Ingreso do Persoal ao servizo da Administración Xeral do Estado e a provisión de postos e promoción profesional dos funcionarios civís da Administración do Estado, aprobado polo Real Decreto 364/1995, do 10 de marzo, cuxo artigo 64 contén as previsións relativas á figura da comisión de servizos, sinalando no seu apartado primeiro que “cando un posto de traballo quede vacante poderá ser cuberto, en caso de urxente e inaprazable necesidade, en comisión de servizos de carácter voluntario, cun funcionario que reúna os requisitos establecidos para o seu desempeño na relación de postos de traballo.”
Doutra banda, o apartado terceiro do citado artigo 64 establece que “as citadas comisións de servizos terán unha duración máxima dun ano prorrogable por outro en caso de non cubrirse o posto con carácter definitivo”.
Da regulación mencionada cabe inferir que a figura da comisión de servizos ten un carácter eminentemente temporal e responde á finalidade de proceder á ocupación dun posto que quedou vacante e cuxa cobertura resulta esencial para o funcionamento da Unidade ou Organismo correspondente.
Tendo en conta o anterior, cabe concluír que a comisión de servizos mantense mentres exista necesidade que a xustifica.
Esta necesidade da comisión de servizos ha de determinala o órgano ou unidade que teña a vacante e serán estes os que, así mesmo, determinen cando esta necesidade non existe mediante a non renovación da comisión.
Ter en conta que a non renovación dunha comisión de servizos non implica en sentido estrito nin o cesamento no posto en que se está en comisión, nin a toma de posesión do posto de orixe, dado que estes teñen lugar por mor da aplicación automática da lei, sen que se produza ningunha valoración do órgano competente.
Todo iso coa finalidade de que o funcionario poida volver ocupar o posto que lle corresponda tras a non renovación da comisión de servizos, e sen prexuízo das actuacións administrativas que, no seu caso, resulten precisas no ámbito orzamentario ou para a concesión de días para a toma de posesión no posto.
Por tanto, en opinión deste Centro Directivo, a decisión de non renovar a comisión corresponde ao órgano, unidade ou Organismo que a solicitou, non sendo necesario esperar á reincorporación tras unha baixa médica.
Todo o anterior indícase sen prexuízo de lembrar que, de acordo con o réxime de competencias deste centro directivo, as respostas a consultas que emite esta dirección xeral posúen carácter meramente informativo e, en consecuencia, non teñen carácter de criterio vinculante, nin orixinan dereitos nin expectativas de dereito, nin implican vinculación algunha co tipo de procedementos a que se refiran. Ademais, ao carecer de carácter preceptivo ou vinculante, os órganos destinatarios das estas respostas poderán, no seu caso, adoptar finalmente unha decisión que non se corresponda co parecer contido nas mesmas.
As respostas a consultas contidas neste boletín atenden ás cuestións expostas á luz da normativa vixente no momento da súa emisión, de maneira que estas respostas poden verse afectadas por modificacións lexislativas posteriores ou resolucións xudiciais.