A cuestión exposta versa sobre como debe realizarse o cómputo das xornadas que corresponden en concepto de permiso de lactación naqueles casos nos que o empregado ou empregada pública gozou durante os primeiros doce meses desde o nacemento do menor dunha licenza non retribuída.

En primeiro lugar, cabe analizar o marco xurídico de aplicación. No relativo ao permiso de lactación do fillo ou filla menor de doce meses, este é obxecto de regulación no artigo 48.f) do Real Decreto Lexislativo 5/2015, do 30 de outubro, polo que se aproba o texto refundido da Lei do Estatuto Básico do Empregado Público (TREBEP), que establece que os funcionarios terán dereito a un permiso:

“Por lactación dun fillo menor de doce meses terán dereito a unha hora de ausencia do traballo que poderá dividir en dúas fraccións. Este dereito poderá substituírse por unha redución da xornada normal en media hora ao comezo e ao final da xornada, ou nunha hora ao comezo ou ao final da xornada, coa mesma finalidade.

O permiso contemplado neste apartado constitúe un dereito individual dos funcionarios, sen que poida transferirse o seu exercicio ao outro proxenitor, adoptante, guardador ou acolledor.

Poderase solicitar a substitución do tempo de lactación por un permiso retribuído que acumule en xornadas completas o tempo correspondente. Esta modalidade poderase gozar unicamente a partir da finalización do permiso por nacemento, adopción, garda, acollemento ou do proxenitor diferente da nai biolóxica respectivo.

Este permiso incrementarase proporcionalmente nos casos de parto, adopción, garda con fins de adopción ou acollemento múltiple.”

Deste xeito, recoñécese especificamente a posibilidade de acumular o permiso de lactación en xornadas completas o tempo que corresponda.

Tendo en conta o anterior, a cuestión exposta céntrase na duración do permiso retribuído que acumula en xornadas completas o permiso por lactación no caso de que o empregado público haxa gozado dunha licenza non retribuída nos doce meses desde o nacemento do menor, ao abeiro do artigo 73 do Decreto 315/1964, do 7 de febreiro, polo que se aproba o Texto articulado da Lei de Funcionarios Civís do Estado,

A Comisión Superior de Persoal, mediante acordo do 30 de decembro de 2021, fixou unha serie de criterios interpretativos relativos ao permiso por lactación. En concreto e no relativo á duración do permiso por lactación, a súa duración habíase de calcular atendendo á xornada xeral de traballo na Administración Xeral do Estado, trinta sete horas e media semanais.

En base ao anterior, a duración do permiso, en xeral, é de catro semanas, sen prexuízo de que haxa que atender ás particularidades do caso concreto.

En nada afecta ao anterior o feito de gozar unha licenza sen soldo con anterioridade ou posterioridade ao goce do permiso de lactación acumulado. Apesar de que a licenza sen soldo, de conformidade coa normativa sinalada non pode ser considerada como servizo efectivo de traballo, no caso de que se concedese esta non se produce unha desvinculación do suposto de feito que dá orixe ao permiso por lactación co propio permiso e todo iso, a pesar de que o lexislador non contemplou a posibilidade de que podería darse unha evidente situación de desigualdade no tratamento da mesma situación protexida entre ambas as modalidades de goce: a lactación do menor, en función de se se opta polo goce da redución de xornada ou ben o permiso xa que, no primeiro caso, unicamente teríase dereito á redución correspondente ao período no que o funcionario prestase servizos efectivos despois, ou antes, do recoñecemento do período de licenza sen soldo, mentres que no segundo suposto recoñeceríase o permiso en relación cos doce meses de idade do menor, desvinculado do período de prestación de servizos, e todo iso como consecuencia de que o lexislador non vincula o seu exercicio a estar a prestar servizos efectivos na administración. A este respecto, ter en conta o suposto frecuente de goce do permiso por lactación e a solicitude inmediatamente posterior da excedencia por coidado dun fillo que non limita o citado permiso.

En consecuencia e sen prexuízo das competencias do centro xestor, o criterio deste Centro Directivo é que, á vista do marco normativo aplicable, de recoñecerse o goce da licenza sen soldo durante os doce meses de idade do menor, a licenza non priva a este último do seu obxecto, polo que procede o seu recoñecemento nos termos que a lei dispón, sen que sexa adecuado vincular a súa goce ao tempo de traballo efectivo que desenvolva o proxenitor solicitante ata que o menor alcance a citada idade.

Todo o anterior indícase sen prexuízo de lembrar que, de acordo con o réxime de competencias deste centro directivo, as respostas a consultas que emite esta dirección xeral posúen carácter meramente informativo e, en consecuencia, non teñen carácter de criterio vinculante, nin orixinan dereitos nin expectativas de dereito, nin implican vinculación algunha co tipo de procedementos a que se refiran. Ademais, ao carecer de carácter preceptivo ou vinculante, os órganos destinatarios das estas respostas poderán, no seu caso, adoptar finalmente unha decisión que non se corresponda co parecer contido nas mesmas.

As respostas a consultas contidas neste boletín atenden ás cuestións expostas á luz da normativa vixente no momento da súa emisión, de maneira que estas respostas poden verse afectadas por modificacións lexislativas posteriores ou resolucións xudiciais.