No relativo ao ámbito subxectivo que establece o art. 1.2 da Lei 70/1978, do 26 de decembro, de recoñecemento de servizos previos na Administración Pública, só poderán ser obxecto de recoñecemento os servizos prestados en calidade de funcionario ou persoal laboral.
Recoñecemento servizos previos – Tipo de vinculación
Para determinar se procede o recoñecemento de servizos previos nos termos da Lei 70/1978, do 26 de decembro, de recoñecemento de servizos previos na Administración Pública (en diante, Lei 70/1978), o paso previo é determinar se hai unha relación, xa sexa administrativa ou laboral, incluída no artigo 1.2 da Lei 70/1978, que establece:
“Consideraranse servizos efectivos todos os indistintamente prestados ás esferas da Administración pública sinaladas no parágrafo anterior, tanto en calidade de funcionario de emprego (eventual ou interino) como os prestados en réxime de contratación administrativa ou laboral, formalizáronse ou non documentalmente estes contratos."
A modo ilustrativo, analízanse algúns supostos:
i. Contratado a tempo parcial.
A Lei 70/1978, do 26 de decembro, de recoñecemento de servizos previos na Administración Pública prevé o recoñecemento de servizos previos sen que sexa relevante a modalidade de xornada elixida (a tempo completo ou a tempo parcial), por non establecer nin na citada Lei, nin o texto refundido da Lei do Estatuto Básico do Empregado Público, aprobado por Real Decreto Lexislativo 5/2015, do 30 de outubro, distinción algunha respecto diso.
Así mesmo, para efectos de trienios, hai que ter en conta que estes constitúen retribucións básicas que non están condicionadas por ningunha norma máis que á prestación efectiva de servizos durante tres anos, non dependendo o recoñecemento dos mesmos da modalidade de xornada elixida polo funcionario, sen prexuízo de que o abono concreto dos trienios xerados e xa recoñecidos poida verse afectado pola modalidade de xornada en que preste os seus servizos o funcionario en cada momento, na súa condición de retribucións básicas.
ii. Doutoramento.
Cando se fai referencia ás bolsas de doutoramento, existe unha ampla casuística sobre o tipo de relación que vincula ao doctorando e a universidade na que está a cursar os seus estudos.
Por tanto, deberá analizarse pola unidade de persoal cada caso en concreto para determinar se procede o recoñecemento dos servizos previos.
iii. Servizos de colaboración social nunha entidade local.
Para poder determinar se os servizos prestados como Colaborador social nunha Entidade local poden ser obxecto de recoñecemento de servizos previos a un funcionario, en primeiro lugar, ha de examinarse a natureza xurídica da relación mantida coa Entidade Pública con carácter previo á adquisición da condición de funcionario.
Neste caso, hase de acudir ao Real Decreto 1809/86, do 28 de xuño, que modifica o Real Decreto 1445/1982, do 25 de xuño, sobre diversas medidas de fomento do emprego que regula, entre as mesmas, os traballos de colaboración social.
Desta forma o artigo 38 do Real Decreto 1445/1982 indica que:
“As Administracións Públicas poderán utilizar traballadores perceptores das prestacións por desemprego sen perda para estes das cantidades que en tal concepto viñesen percibindo, en traballos de colaboración temporal que cumpran os seguintes requisitos:
a) Que sexan de utilidade social e redunden en beneficio da comunidade.
b) Que teñan unha duración máxima de 5 meses.
c) Que se realice en el ámbito de la Oficina de Empleo en que el trabajador esté registrado.
d) Que coincida coas aptitudes físicas e profesionais do traballador desempregado.”
Doutra banda, o artigo 213 parágrafo 3º do Real Decreto Lexislativo 1/1994, do 20 de xuño, polo que se aproba o Texto Refundido da Lei Xeral da Seguridade Social establece que:
“Os traballos de colaboración social que a entidade xestora pode esixir aos perceptores de prestacións por desemprego non implicarán a existencia de relación laboral entre o desempregado e a entidade en que se presten estes traballos, mantendo o traballador o dereito a percibir a prestación ou o subsidio por desemprego que lle corresponda.”
Ademais, o Tribunal Supremo vén mantendo na sentenza do 24 de abril de 2000 ( RJ 2000, 5147) respecto do precepto que acabamos de sinalar, que: "en forma clara e tallante exclúe toda posibilidade de existencia de relación laboral entre a Administración Pública destinataria dos traballos de colaboración social e o desempregado que preste estes traballos e a falta de tal carácter laboral impide que o cesamento sexa cualificado de despedimento" (confirmando a doutrina establecida pola Sentenza do mesmo Alto Tribunal do 15 de xullo de 1988, RJ 1988/6867).
Por tanto, esta colaboración social, sería unha técnica de protección dos desempregados, unha medida de política social de natureza extracontractual. Desta forma este réxime de traballo non implica unha relación laboral entre o desempregado e a entidade na que se prestan estes traballos, continuando o desempregado cobrando a súa prestación a través do Servizo Público de Emprego Estatal.
Ademais, os traballadores seleccionados están obrigados a realizar os traballos de colaboración social. A renuncia non motivada dos mesmos determina a extinción ou perda de parte da prestación ou subsidio por desemprego que viñesen percibindo.
En conclusión, a criterio deste Centro Directivo os servizos prestados por un funcionario en virtude da colaboración social prevista no R.D. 1445/1982, do 25 de xuño (modificado polo R.D. 1809/1986, do 28 de xuño) non poden ser tidos en conta para o seu recoñecemento como servizos previos ao abeiro do previsto na Lei 70/1978, do 26 de decembro, posto que non implican a existencia dunha relación laboral coa Entidade Pública onde se prestou a mencionada colaboración social.
iv. Servizos prestados como alto cargo.
Do tenor literal da Lei 70/1978 podemos deducir que se recoñecerán os servizos previos a aqueles empregados públicos que prestasen servizos nas entidades a que fai referencia o ámbito de aplicación do este texto legal baixo a condición de funcionario ou contratación administrativa ou laboral. Establécense así numerus clausus os tipos de vínculos que darán lugar ao recoñecemento de servizos, sen referencia algunha á situación de alto cargo.
Doutro lado, débese apuntar tanto o Acordo da Comisión Superior de Persoal do 27 de Outubro de 1989, que establece os criterios de interpretación e aplicación da Lei 70/1978, do 26 de Decembro; así como a Sentenza con data do 26 de Xaneiro de 1995 do Tribunal Supremo, Sala 3ª pola que vén unificar a doutrina, ata entón contraditoria, que se pronuncian no mesmo sentido. Esta Sentenza dispón:
“É claro que o art. 1º1 e 2, da Lei 70/1978, quixo recoñecer aos funcionarios públicos de carreira de todas as Administracións Públicas, os servizos prestados noutras distintas Administracións e calquera que fose o réxime xurídico en que tales servizos se prestases, funcionario de emprego, contratado administrativo ou laboral, pero sempre o vínculo funcionarial ou a relación xurídico-laboral efectuásese ao servizo dunha esfera da Administración Pública, é dicir, de Entes personificados de carácter público aos que puidesen vincularse tanto funcionarios baixo réxime estatutario, como baixo réxime de contrato administrativo ou laboral”.
É dicir, tanto a Lei 7/1978, do 26 de decembro, como a reiterada xurisprudencia, para poder recoñecer os servizos previos, esixen que exista unha relación de servizos dentro da esfera da Administración Pública, xa sexa como funcionario ou como persoal laboral, sen que poidan recoñecerse os servizos previos máis que nestes supostos taxados.
Neste sentido, os servizos prestados como Alto Cargo non son susceptibles de recoñecemento conforme á Lei 70/1978, do 26 de decembro, xa que non existe unha relación de servizos nin como persoal funcionario nin como persoal laboral.
Distinto sería se o interesado ostentase a condición de funcionario de carreira previamente e atopásese na situación administrativa de servizos especiais, nese caso si sería posible recoñecer estes servizos conforme o artigo 87.2 do TREBEP.
v. Servizos prestados como Alcalde.
Neste caso, cabe analizar se o cargo de Alcalde pode considerarse incluído dentro dos servizos susceptibles de ser recoñecidos á luz do previsto na Lei 70/1978, do 26 de decembro.
Como se indicou, para que o recoñecemento de servizos poida ter lugar a Lei 70/1978, do 26 de decembro, esixe que se prestaron baixo a condición de funcionario, interino, persoal eventual ou baixo contrato administrativo ou laboral.
O de Alcalde é un cargo público electo ao que, como dispón o artigo 21 da Lei 7/1985, do 2 de abril, de Bases de Réxime Local, correspóndelle “dirixir o goberno e a administración municipais”. Cargo que, se ben poida comportar a alta do interesado no correspondente Réxime da Seguridade Social, iso non supón en ningún caso que se modifique a natureza do este cargo e, por tanto, en ningún caso comporta o establecemento dunha relación como persoal propio da Entidade local que dirixe; por tanto, o desempeño do cargo de Alcalde non cumpriría co requisito ineludible para que o recoñecemento de servizos poida ter lugar ao abeiro da Lei 70/1978, que é o de prestar servizos como persoal propio da correspondente Administración.
vin. Servizos prestados en réxime contratación administrativa.
Consúltase sobre o posible recoñecemento de determinados períodos de servizos previos, para efectos da Lei 70/1978, do 26 de decembro, de recoñecemento de servizos previos na Administración Pública, prestados en réxime de contratación administrativa, conforme a lexislación de contratos do sector público.
Partindo do disposto na Lei 70/1978, do 26 de decembro, cabe lembrar que, de acordo con a Disposición adicional cuarta da Lei 30/1984, do 2 de agosto, de medidas para a reforma da Función Pública, establécese o seguinte:
“1. A partir da data de entrada en vigor da presente Lei non poderán celebrarse polas Administracións Públicas contratos de colaboración temporal en réxime de dereito administrativo.
2. Os contratos a celebrar excepcionalmente polas Administracións Públicas con persoal para a realización de traballos específicos e concretos non habituais someteranse á lexislación de contratos do Estado, sen prexuízo, no seu caso, da aplicación da normativa civil ou mercantil.”
Así, procede indicar que os contratos para a realización de traballos concretos e específicos non habituais, que se regulaban no Real Decreto 1465/1985, do 17 de xullo, elimináronse tras a reforma da Lei 13/1995, do 18 de maio, de contratos das Administracións Públicas, modificada pola Lei 53/1999, do 28 de decembro, na que se suprimiu a posibilidade de celebración de "contratos para a realización de traballos específicos e concretos non habituais", e esta supresión mantívose no Texto Refundido da Lei de Contratos das Administracións Públicas, aprobado por Real Decreto Lexislativo 2/2000, do 16 de xuño.
Na actualidade, a Lei 9/2017, do 8 de novembro, de Contratos do Sector Público regula os contratos de servizos, refundindo as anteriores figuras de consultoría, asistencia técnica e servizos, en consonancia coa súa característica principal de que o seu obxecto se concreta no resultado dunha actividade e son de carácter temporal, polo que os servizos obxecto de contratación non poden ser coincidentes coas necesidades de carácter normal e permanente propias das administracións contratantes, as cales se satisfán a través da actividade desenvolvida polos funcionarios ou polos contratados en réxime laboral.
No entanto, convén lembrar a excepción que, para efectos de cómputo de servizos prestados en réxime de contratación administrativa, establece o apartado dous do artigo primeiro do Real Decreto 1461/1982, do 25 de xuño, polo que se ditan normas de aplicación da Lei 70/1978, segundo a cal:
“(…) Tampouco serán computables os servizos prestados en réxime de contratación administrativa ou laboral cando, ao romperse o vínculo xurídico coa Administración e recibir a indemnización correspondente, renunciou o interesado a calquera outro dereito que puidese derivarse de tales servizos.”
Pola súa banda, o artigo 2 da Lei 70/1978, en referencia á devindicación dos trienios resultantes dos servizos recoñecidos establece que “se efectuará aplicando aos mesmos o valor que corresponda aos do Corpo, Escala, persoal ou praza con funcións análogas ás desempeñadas durante o tempo de servizos prestados que se recoñezan conforme ao disposto no artigo anterior.”
En virtude do exposto, veuse entendendo que só serían reconocibles, para os efectos previstos na citada Lei 70/1978, os servizos prestados baixo contrato administrativo de colaboración temporal, por ser os estes contratos os únicos que teñen por obxecto o desempeño de funcións análogas ás de Corpos, Escalas, persoal ou praza de funcionarios de carreira, a condición de que fosen anteriores á entrada en vigor da Lei 30/1984, do 2 de agosto, de medidas para a reforma da Función Pública, a partir da cal, prohíbese expresamente esta figura contractual na contorna da Administración Pública, segundo prevé a súa Disposición adicional cuarta no punto primeiro.
Do anterior despréndese que os contratos celebrados para a realización de traballos específicos e concretos non habituais non poden asimilarse aos de colaboración temporal e, polo tanto, considérase que non serían susceptibles de recoñecemento para efectos do disposto na citada Lei 70/1978.
Todo o anterior indícase sen prexuízo de lembrar que, de acordo con o réxime de competencias deste centro directivo, as respostas a consultas que emite esta dirección xeral posúen carácter meramente informativo e, en consecuencia, non teñen carácter de criterio vinculante, nin orixinan dereitos nin expectativas de dereito, nin implican vinculación algunha co tipo de procedementos a que se refiran. Ademais, ao carecer de carácter preceptivo ou vinculante, os órganos destinatarios das estas respostas poderán, no seu caso, adoptar finalmente unha decisión que non se corresponda co parecer contido nas mesmas.
As respostas a consultas contidas neste boletín atenden ás cuestións expostas á luz da normativa vixente no momento da súa emisión, de maneira que estas respostas poden verse afectadas por modificacións lexislativas posteriores ou resolucións xudiciais.