Non é posible revogar o acto polo cal se concede a prórroga para permanecer no servizo activo por ser o acto o resultado dun procedemento celebrado conforme ao establecido na normativa vixente e non ser susceptible de ser revisado a través de calquera das vías previstas na Lei 39/2015, do 1 de outubro, do Procedemento Administrativo Común das Administracións Públicas.
No caso de que o funcionario que estando en prórroga do servizo activo, incorrese en incapacidade temporal, deberá procederse do mesmo xeito que para o resto dos funcionarios, é dicir, aplicando dispor nos artigos 169 e seguintes do Real Decreto Lexislativo 8/2015, do 30 de outubro, polo que se aproba o texto refundido da Lei Xeral da Seguridade Social.
Posible revogación da concesión dunha prórroga para continuar no servizo activo.
A consulta versa sobre a posible revogación da concesión dunha prórroga para continuar no servizo activo.
As bases do réxime xurídico dos empregados públicos están reguladas no Real Decreto Lexislativo 5/2015, do 30 de outubro, polo que se aproba o texto refundido da Lei do Estatuto Básico do Empregado Público (en diante, TRLEBEP)
O artigo 67 do TRLEBEP contén a regulación da xubilación dos funcionarios públicos. Este artigo sinala, no seu apartado terceiro, que “a xubilación forzosa declararase de oficio ao cumprir o funcionario os sesenta e cinco anos de idade.
No entanto, nos termos das Leis de Función Pública que se diten en desenvolvemento deste Estatuto, poderase solicitar a prolongación da permanencia no servizo activo como máximo ata que se cumpra setenta anos de idade. A Administración Pública competente deberá de resolver de forma motivada a aceptación ou denegación da prolongación.”
De acordo con o disposto na Disposición Final Cuarta do TRLEBEP que sinala, no seu apartado terceiro que “ata que se diten as Leis de Función Pública e as normas regulamentarias de desenvolvemento manteranse en vigor en cada Administración Pública as normas vixentes sobre ordenación, planificación e xestión de recursos humanos en tanto non se opoñan ao establecido neste Estatuto”, debe entenderse en vigor o sinalado no artigo 33 da Lei 30/1984, do 2 de agosto, de Medidas para a Reforma da Función Pública que dispón que “A xubilación forzosa dos funcionarios públicos declararase de oficio ao cumprir os sesenta e cinco anos de idade.
Non obstante dispor no parágrafo anterior, tal declaración non se producirá ata o momento en que os funcionarios cesen na situación de servizo activo, naqueles supostos en que voluntariamente prolonguen a súa permanencia na mesma ata, como máximo, os setenta anos de idade. As Administracións Públicas ditarán as normas de procedemento necesarias para o exercicio deste dereito.”
Este procedemento está contido na Resolución do 31 de decembro de 1996, da Secretaria de Estado para a Administración Pública, pola que se ditan normas complementarias de procedemento para a aplicación da prolongación da permanencia no servizo activo aos funcionarios públicos no ámbito da Administración Xeral do Estado. O procedemento establecido para a solicitude da prórroga iníciase a instancia de parte, debendo o órgano competente resolver motivadamente acerca da súa concesión ou denegación, tras examinar as circunstancias e a situación do funcionario.
A resolución, como resultado final do procedemento administrativo poderá ser susceptible de recurso por parte do interesado, no caso de que lle sexa desfavorable.
No caso obxecto da consulta estase ante unha resolución favorable para o interesado, adoptada tras un procedemento axustado á normativa vixente. Neste caso as posibilidades que ten a Administración de revogar a esta resolución están contidas nos artigos 106 e seguintes da Lei 39/2015, do 1 de outubro, do Procedemento Administrativo Común das Administracións Públicas. A seguir exporanse brevemente estas vías e a posibilidade de ser utilizadas no suposto de feito obxecto da consulta:
Revisión de disposicións e actos nulos (artigo 106) e Declaración de lesividad de actos anulables (artigo 107). - Estas dúas posibilidades non poden ser utilizadas posto que requiren, como condición indispensable, que os actos sobre os que vaia exercerse a revisión sexan nulos (no caso do artigo 106) ou anulables (no caso do artigo 107) conforme ao disposto nos artigos 47 e 48 da Lei 39/2015, do 1 de outubro, respectivamente.
Este non é o caso do acto de concesión da prórroga, que foi producido sen incorrer en ningún tipo de infracción do procedemento nin é contrario ao ordenamento xurídico.
Revogación de actos favorables (artigo 109.1).- Esta vía tampouco é susceptible de ser empregada, posto que a revogación exércese, conforme ao disposto no apartado primeiro do artigo 109, respecto de “actos desfavorables ou de gravame”, non sendo o caso da concesión da prórroga, que é favorable para o interesado.
Revisión de erros materiais (artigo 109.2).- Non procedería o uso desta facultade porque non existen erros materiais susceptibles de ser corrixidos e, en calquera caso, esta revisión non afectaría o fondo do asunto.
Finalmente, no caso de que o funcionario que estando en prórroga do servizo activo, incorrese en incapacidade temporal, deberá procederse do mesmo xeito que para o resto dos funcionarios, é dicir, aplicando dispor nos artigos 169 e seguintes do Real Decreto Lexislativo 8/2015, do 30 de outubro, polo que se aproba o texto refundido da Lei Xeral da Seguridade Social.
Todo o anterior indícase sen prexuízo de lembrar que, de acordo con o réxime de competencias deste centro directivo, as respostas a consultas que emite esta dirección xeral posúen carácter meramente informativo e, en consecuencia, non teñen carácter de criterio vinculante, nin orixinan dereitos nin expectativas de dereito, nin implican vinculación algunha co tipo de procedementos a que se refiran. Ademais, ao carecer de carácter preceptivo ou vinculante, os órganos destinatarios das estas respostas poderán, no seu caso, adoptar finalmente unha decisión que non se corresponda co parecer contido nas mesmas.
As respostas a consultas contidas neste boletín atenden ás cuestións expostas á luz da normativa vixente no momento da súa emisión, de maneira que estas respostas poden verse afectadas por modificacións lexislativas posteriores ou resolucións xudiciais.