A consulta versa sobre a posibilidade de incompatibilidade dun funcionario docente universitario en caso de ser contratado por unha Universidade norueguesa. A este respecto, hase de sinalar que a Lei 53/1984, do 26 de decembro, de incompatibilidades do persoal ao servizo das Administracións Públicas sinala no seu artigo 1.3 que:

“En calquera caso, o desempeño dun posto de traballo polo persoal incluído no ámbito de aplicación desta Lei será incompatible co exercicio de calquera cargo, profesión ou actividade, público ou privado, que poida impedir ou menoscabar o estrito cumprimento dos seus deberes ou comprometer a súa imparcialidade ou independencia”.

A este respecto, a Lei 53/1984 dispón no seu artigo 1.1 que: “O persoal comprendido no ámbito de aplicación desta Lei non poderá compatibilizar as súas actividades co desempeño, por si ou mediante substitución, dun segundo posto de traballo, cargo ou actividade no sector público, salvo nos supostos previstos na mesma”.

Por outra banda, a Lei 53/1984 sinala no seu art. 11.1 que:

“De acordo con o disposto no artigo 1.3 da presente Lei, o persoal comprendido no seu ámbito de aplicación non poderá exercer, por si ou mediante substitución, actividades privadas, incluídas as de carácter profesional, sexan por conta propia ou baixo a dependencia ou ao servizo de Entidades ou particulares que se relacionen directamente coas que desenvolva o Departamento, Organismo ou Entidade onde estivese destinado.

Exceptúanse da esta prohibición as actividades particulares que, en exercicio dun dereito legalmente recoñecido, realicen para si os directamente interesados.”

A Lei 53/1984, no seu artigo 1.3, establece un principio xeral de incompatibilidade para o desempeño dun posto de traballo polo persoal incluído no ámbito de aplicación desta Lei co exercicio de calquera cargo, profesión ou actividade, público ou privado, que poida impedir ou menoscabar o estrito cumprimento dos seus deberes ou comprometer a súa imparcialidade ou independencia.

Neste sentido, advírtese que, con independencia dos distintos supostos contemplados de maneira específica pola citada lei, a propia norma habilita á Administración a valorar se o desempeño dunha segunda actividade pode impedir ou menoscabar o estrito cumprimento dos deberes ou comprometer a imparcialidade ou independencia do persoal incluído no ámbito de aplicación desta.

Neste sentido, dentro dos deberes de calquera posto público, atópase o estrito cumprimento dos horarios e a xornada de traballo, e sempre en función das necesidades de servizo da Administración.

De acordo con o exposto no escrito de consulta, obsérvase que dificilmente podería cumprirse cabalmente a xornada de traballo e os horarios (especialmente, os de tutoría) na Universidade, se simultaneamente exércese outra actividade en Noruega.

A feixes, advírtese que o uso da expresión “poida impedir ou menoscabar” por parte da propia lei, permite introducir na súa interpretación unha noción de risco ou de probabilidade dun prexuízo para o correcto desempeño da actividade pública que habilitaría á Administración a denegar a compatibilidade solicitada.

Baixo esta interpretación, e sen prexuízo do arriba exposto, advírtese que o simple cambio de residencia a Noruega por parte do docente ao que viría obrigado segundo consta no escrito remitido, permite apreciar este compoñente de risco ou de probabilidade de menoscabo ao servizo público que estaría directamente vinculado á distancia da súa nova residencia e á dependencia, case en exclusividade, a un único medio de transporte, o aéreo, que non permite asegurar a presenza do docente no seu posto de traballo na Universidade para o cumprimento dos seus deberes no caso nada improbable de que este medio de transporte puidese verse afectado por diversas circunstancias (técnicas, climatolóxicas, conflitos laborais, etc.), e non estivese operativo.

Todo o anterior indícase sen prexuízo de lembrar que, de acordo con o réxime de competencias deste centro directivo, as respostas a consultas que emite esta dirección xeral posúen carácter meramente informativo e, en consecuencia, non teñen carácter de criterio vinculante, nin orixinan dereitos nin expectativas de dereito, nin implican vinculación algunha co tipo de procedementos a que se refiran. Ademais, ao carecer de carácter preceptivo ou vinculante, os órganos destinatarios das estas respostas poderán, no seu caso, adoptar finalmente unha decisión que non se corresponda co parecer contido nas mesmas.

As respostas a consultas contidas neste boletín atenden ás cuestións expostas á luz da normativa vixente no momento da súa emisión, de maneira que estas respostas poden verse afectadas por modificacións lexislativas posteriores ou resolucións xudiciais.