A cuestión exposta versa sobre o permiso de redución de xornada de ata un cincuenta por cento da xornada laboral por razón de coidado dun familiar con enfermidade moi grave. En particular, a consulta céntrase en como determinar que porcentaxe de redución da xornada corresponde a cada caso e como se debe realizar a ponderación do interese público e privado.

Así, en primeiro lugar, cabe analizar o marco xurídico de aplicación. O artigo 48.i) do texto refundido da Lei do Estatuto Básico do Empregado Público, aprobado por Real Decreto Lexislativo 5/2015, do 30 de outubro (TREBEP), establece que:

“Por ser preciso atender o coidado dun familiar de primeiro grao, o funcionario terá dereito a solicitar unha redución de ata o cincuenta por cento da xornada laboral, con carácter retribuído, por razóns de enfermidade moi grave e polo prazo máximo dun mes. Se houbese máis dun titular deste dereito polo mesmo feito causante, o tempo de goce desta redución poderase ratear entre os mesmos, respectando en todo caso, o prazo máximo dun mes.”

Deste xeito, o feito causante para a concesión do este permiso é a enfermidade moi grave dun familiar en primeiro grao de consaguinidad ou afinidade, podendo concederse só unha vez por cada proceso patolóxico. A duración do permiso será, como máximo, dun mes, sen prexuízo da súa conclusión anticipada naqueles supostos nos que se produza a alta médica ou o falecemento do familiar.

Así mesmo, cabe advertir que, para poder acollerse ao goce deste permiso, as solicitudes deberán ir acompañadas da seguinte documentación:

a) Documento que acredite a relación de consanguinidade ou afinidade en primeiro grao.

b) Certificado expedido polo Servizo Médico Oficial que corresponda ao enfermo segundo o seu Réxime de Seguridade Social, no que se acredite a enfermidade moi grave do familiar.

Tendo en conta o anterior, a primeira cuestión a resolver é relativa á procedencia da concesión deste permiso. Así, o artigo 48.h) fai referencia unicamente como feito causante á enfermidade moi grave dun familiar. En canto á interpretación do termo “enfermidade moi grave”, sinálase que o órgano competente, á vista do informe médico que cualifique a gravidade da enfermidade, decidirá de forma motivada sobre a pertinencia ou non de conceder o permiso de redución de xornada antes citado.

Neste sentido, e para os efectos de facilitar a adopción da correspondente resolución, será conveniente indicarlle ao funcionario que o informe recolla o ditame facultativo sobre a gravidade da enfermidade.

A segunda cuestión versa sobre o alcance da redución, é dicir, que porcentaxe de xornada débese reducir. Para determinar a redución de xornada, é necesario ter en conta que han de primar sempre os intereses xerais fronte aos particulares, e, polo tanto, ha de ter preferencia a continuidade e garantía na prestación efectiva do servizo público fronte a unha redución de xornada que poida supor un detrimento ou prexuízo dos intereses xerais e dos dereitos dos cidadáns. Iso sempre dentro do debido respecto ao dereito á conciliación da vida familiar e profesional.

Neste sentido, sentenza do TSJ Castela e León (Burgos) (Contencioso), sec. 2ª, S 23-12-2013, nº 478/2013, rec. 49/2013:

“Pois ben, ningunha de ambas as normas subordina, como non podía ser doutra forma, a adecuada prestación do servizo á elección de horario do funcionario, senón que posibilitan e aínda impoñen como criterio para a organización daquel a necesaria conciliación coas necesidades derivadas da vida familiar; en todo caso sen perder de vista, como dicimos, a prevalencia das necesidades do servizo.

(…)

As normas que invoca o mesmo demandante evidencian por tanto que a posibilidade de elección de horario está obligadamente limitada polas necesidades do servizo , e tales necesidades, en contra do afirmado na demanda, explicitáronse na Resolución que se recorre”

Por tanto, o órgano competente, de acordo con as necesidades do servizo, levará a cabo a determinación da correspondente redución de xornada, deixando salvagardado o interese xeral encomendado e a prestación do servizo público.

Neste sentido, a redución de xornada, con carácter xeral, deberá producirse de maneira continuada, posto que unha redución que implicase a prestación do servizo de maneira intermitente dentro da xornada ordinaria de traballo podería dar lugar a que os servizos quedasen desatendidos ou se producise, mesmo, a interrupción dos mesmos.

Todo iso sen prexuízo de que, se houbese máis dun titular deste dereito polo mesmo feito causante, o tempo de goce desta redución poderase ratear entre os mesmos, respectando en todo caso, o prazo máximo dun mes.

Por último, a terceira cuestión é relativa á posibilidade de acumular o permiso en xornadas completas. A este respecto hai que indicar que o permiso para atender o coidado dun familiar en primeiro grao por razón de enfermidade moi grave consiste nunha redución de xornada de ata un cincuenta por cento polo que non cabe acumular en xornadas completas ao non estar previsto esta posibilidade de modo expreso na norma.

Todo o anterior indícase sen prexuízo de lembrar que, de acordo con o réxime de competencias deste centro directivo, as respostas a consultas que emite esta dirección xeral posúen carácter meramente informativo e, en consecuencia, non teñen carácter de criterio vinculante, nin orixinan dereitos nin expectativas de dereito, nin implican vinculación algunha co tipo de procedementos a que se refiran. Ademais, ao carecer de carácter preceptivo ou vinculante, os órganos destinatarios das estas respostas poderán, no seu caso, adoptar finalmente unha decisión que non se corresponda co parecer contido nas mesmas.

As respostas a consultas contidas neste boletín atenden ás cuestións expostas á luz da normativa vixente no momento da súa emisión, de maneira que estas respostas poden verse afectadas por modificacións lexislativas posteriores ou resolucións xudiciais.