Negoziazio kolektiboa Espainiako lan-harremanen sistemaren funtsezko oinarria da, aukera ematen baitu lan-baldintzak Administrazioaren eta langile publikoen artean adostuta arautzeko, eta, hala, lan-egonkortasuna eta gizarte-ongizatea lortzen laguntzen du.
Espainian negoziazio kolektiborako eskubidea Espainiako Konstituzioaren 37. artikuluan jasotzen da.
Negoziazio kolektiboa
Negoziazio kolektiboa negoziazio-mahaietan egiten da, gune fisiko edo birtualean, non langileen eta enpresaren (Administrazioa) ordezkariak biltzen diren lan-baldintzak, soldatak, onurak eta lan-kontratu kolektiboarekin zerikusia duen beste edozein alderdi eztabaidatzeko eta negoziatzeko. EAOn negoziazio-mahai bat baino gehiago daude, EAOk eragiten dien kolektiboaren arabera.
Hitzarmen Bakarreko lan-kontratuko langileen kasuan, Batzorde Paritarioaren eta Negoziazio Batzordearen bidez negoziatzen da.
Estatuko Administrazio Orokorraren negoziazio kolektiboa
- Funtzionarioen negoziazio-mahai orokorra (MGNAGE, art. 34.1 TREBEP)
- Funtzionarioen, estatutupeko langileen eta lan-kontratudunen Negoziazio Mahai Orokorra (MGNAGE, ART. 36.3 TREBEP)
- Lan-kontratuko langileen negoziazioa IV. Hitzarmen Bakarra (Batzorde Paritarioa eta Negoziazio Batzordea)
- Lan-kontratuko langileen negoziazioa V. Hitzarmen Bakarra
Administrazio publikoen negoziazio kolektiboa
- Administrazio Publikoen Negoziazio Mahai Orokorra (MGNAAPP, art.: 36.1 TREBEP)
ERABAKIAK
Sindikatuen eta Administrazioaren arteko negoziazioaren ondoren, kasu gehienetan hainbat akordio egin dira. Negoziazio Mahaiaren edo Batzordearen esparruaren arabera, Estatuko Administrazio Orokorreko (EAO) edo Administrazio Publiko guztietako langileei eragiten diete. EAOri eragiten diotenen artean, funtzionarioei, funtzionarioei, estatutupeko eta lan-kontratuko langileei edo Hitzarmen Bakarreko lan-kontratuko langileei buruzkoak bakarrik izan daitezke.
Informazio gehigarria
Negoziatuko diren gaiak: Enplegatu Publikoaren Oinarrizko Estatutuaren (LAHT) 37. artikulua