Emakumeen eta gizonen arteko berdintasuna giza eskubideei buruzko nazioarteko hitzarmen eta akordioetan onartutako printzipio unibertsala da. Nabarmentzekoa da Emakumearen aurkako Bereizkeria Mota Guztiak Ezabatzeko Konbentzioa, Nazio Batuen Batzar Nagusiak 1979ko abenduaren 18an onartua eta Espainiak 1983an berretsia.

1978ko Espainiako Konstituzioak funtsezko eskubide hori aitortzen du 14. artikuluan, berdintasunerako eskubidea eta sexuagatiko bereizkeriarik eza aldarrikatzen baititu. Era berean, 9.2 artikuluak botere publikoei ezartzen die pertsonen eta taldeen berdintasuna lortzeko beharrezko baldintzak sustatzeko erantzukizuna.

3/2007 Lege Organikoa funtsezko oinarria izan da, eta da oraindik ere, Espainian emakumeen eta gizonen arteko benetako berdintasuna sustatzeko. Legea ekintza positiboaren printzipioan oinarritzen da, eta betebeharrak ezartzen ditu enpresa eta administrazio publikoentzat, erantzukizun partekatua sustatzen du, eta diskriminazioari eta sexu-jazarpenari aurre egiten die. Halaber, genero-zeharkakotasuna nabarmentzen du politika publiko guztietan, eta benetako berdintasun eraginkorra finkatzen du, estatu demokratikoaren zutabe gisa.