Atzerrian emandako zerbitzuei dagokienez:
-Bidezkoa da Europar Batasuneko estatu kideetako herri-administrazioetan egindako zerbitzuak aitortzea.
-Erresuma Batuaren kasuan, bidezkoa izango da emandako zerbitzuak aitortzea Europar Batasunetik erretiratu arte.
-Beste Estatu batzuetako Administrazioei dagokienez, adierazi behar da hirurtekoen eraginetarako aurretiko zerbitzuen aitorpena Europar Batasuneko estatu kide bateko Administrazio Publikoaren izaera juridikoa duten organismo edo erakundeentzat egindako zerbitzuetara mugatzen dela.
-Nazioarteko erakundeei dagokienez, adierazi behar da ezinezkoa dela nazioarteko erakundeei 70/1978 Legearen 1. artikuluan aurreikusitako “administrazio publikoen” kontzeptuan subsumitzea.
Aurretiazko zerbitzuak aitortzea – Atzerrian emandako zerbitzuak
Administrazio Publikoko Aurretiazko Zerbitzuak Aitortzeari buruzko abenduaren 26ko 70/1978 Legeak (aurrerantzean 70/1978 Legea) barne hartzen duen eremu objektiboari dagokionez, 1.1 artikuluak emandako zerbitzuen eremua honako hauetan bereizi gabe emandako zerbitzu guztietara mugatzen du:
“Estatuko Administrazioa, Tokikoa, Erakundeena, Justiziarena, Lan Jurisdikzioarena eta Gizarte Segurantzarena”.
Bestalde, 1461/1982 Errege Dekretuak, ekainaren 25ekoak, Administrazio Publikoko Aurretiazko Zerbitzuak Onartzeko abenduaren 26ko 70/1978 Legea aplikatzeko arauak ematen dituenak, bere 1. artikuluan zerbitzu konputagarriak eta horien eraginak arautzen ditu:
“1. Hirurtekoak osatzeko, karrerako funtzionarioek abenduaren 26ko 70/1978 Legearen 1. artikuluan aipatutako edozein administrazio publikotan egindako zerbitzu guztiak zenbatuko dira, horiek eman dituzten araubide juridikoa edozein izanda ere, nahitaezko prestazio pertsonalen izaera dutenak izan ezik.”
Horrela, nazioartean emandako zerbitzuak aintzatesteari buruzko zalantzak sortzen dira, eta honako hauek aztertzen dira:
i. Europar Batasuneko estatu kideetako administrazio publikoetan egindako zerbitzuak.
Europar Batasuneko estatu kideetako herri-administrazioetan emandako zerbitzuei dagokienez, adierazi behar da 2005erako Estatuko Aurrekontu Orokorrei buruzko abenduaren 27ko 2/2004 Legeak, 2005eko urtarrilaren 1etik aurrerako ondorioekin eta indarraldi mugagabearekin, xedapen gehigarri berri bat gehitu ziola, hogeita seigarrena, Funtzio Publikoa Erreformatzeko Neurriei buruzko abuztuaren 2ko 30/1984 Legeari. Lege horrek, hain zuzen ere, Europar Batasuneko estatu kideek Europar Batasunean emandako zerbitzuei, Tratatuei eta Europar Batasunean emandako zerbitzuei buruz egindako edozein araudi berretsiri aplikatuz aitortzen duena:
“1. Hirurtekoen ondorioetarako, edozein administrazio publikotako kidego, eskala, klase edo kategoriatan sartu edo horietara itzuli aurretik Europar Batasuneko estatu kideetako administrazio publikoetan egindako zerbitzuak zenbatuko dira, nahitaezko prestazioen izaera duten zerbitzuak izan ezik. Aurreko lerrokadan ezarritako zenbaketa aplikatzekoa izango zaie, halaber, Europar Batasunak izenpetu eta Espainiak berretsitako nazioarteko tratatuen arabera langileen zirkulazio askea aplikatzekoa zaien estatuetako administrazio publikoetan emandako zerbitzuei, Europako Erkidegoa Eratzeko Tratatuan definituta dagoen moduan.”
Adierazpen hau zehazteko orduan: “edozein herri-administrazio” Europako Batasuneko estatuetako Administrazio Publikoak ere hor sartzen dira. Komeni da zenbait zehaztapen egitea.
2005erako Aurrekontuen Legeak espresuki hala adierazten bazuen ere, abenduaren 26ko 70/1978 Legea ez zen aldatu, Europako Erkidegoko herritarrek beste estatu kide batzuetako funtzio publikoan aurretik betetako zerbitzualdiak Espainiako funtzio publikoan benetan aintzat har zitezen ahalbidetzearren; Batzordeak errekurtsoa jartzea erabaki zuen ez-betetzeagatik, 2004ko maiatzaren 7an.
2006ko otsailaren 23ko epaiak, aipatu errekurtsoa ebazten duenak (EEJA\2006\55), honako hau dio: “Justizia Auzitegiaren jurisprudentzian oinarrituta (…), Espainiako Erresumak bermatu behar du Erkidegoko herritarrek beste estatu kide bateko funtzio publikoan eskuratutako antzinatasuna eta esperientzia profesionala benetan kontuan hartzen direla, eta, horri dagokionez, Espainiako funtzio publikoan antzeko esperientzia hartu duten Erkidegoko herritarrei aitortzen zaizkien eskubideak eta abantailak eman behar dizkie sailkapenari eta ordainsariei dagokienez”. Era berean, epaiak honako hau gogorarazten du: “Estatu kide bateko erakunde publiko batek, aipatutako artikuluaren 4. paragrafoaren aplikazio-eremuan sartzen ez diren lanpostuak betetzeko langileak kontratatu nahi dituenean, hautagaiek administrazio publiko batean egindako aurreko jarduera profesionalak aintzat hartu nahi dituenean, erakunde horrek ezin du bereizketarik egin Erkidegoko nazionalen artean, jarduera horiek erakunde hori dagoen estatu kidean edo beste estatu kide batean egin diren kontuan hartuta”.
Epai honen oinarri juridikoak kontuan hartuta, Zuzendaritza Zentro honen iritziz, “Administrazio Publikoak” kontzeptuaren interpretazio zabala egin behar da, bertan abenduaren 26ko 70/71978 Legean araututakoaren babespean aurretik emandako zerbitzuak aitortzearen ondorioetarako, Europar Batasuneko Estatu Kideen Administrazio Publikoen barruan daudela uler daitezkeen erakunde edo entitateak barne hartzen direla kontuan hartuz.
Ondorioz, hirugarren estatuetako administrazio publikoetan integratutako organismo edo erakundeek emandako zerbitzuak aitortu ahal izango dira, betiere nahitaezko zerbitzuak ez badira; horretarako, beharrezkoa izango da delako estatua Europar Batasuneko estatu kide bat izatea, edo, Europar Batasunak egindako eta Espainiak berretsitako Nazioarteko Tratatuaren arabera, langileen zirkulazio askea aplikatzekoa izatea.
ii. Erresuma Batuaren kasua.
Erresuma Batuaren kasu espezifikoan, 2021eko urtarrilaren 1etik ez da Europar Batasuneko kide, eta, beraz, jada ez du pertsonen zirkulazio askearen, zerbitzuak emateko askatasunaren eta kokatzeko askatasunaren printzipioen onurarik jasotzen, arlo horretan baliokide den traturik egin ez badu ere.
Hori dela eta, ez 70/1978 Legeak, ez 2005erako Estatuko Aurrekontu Orokorren Legeak ez dute erregimen berezirik ezartzen, zerbitzuak ematen diren erakundearen izaera aldatzen denerako zerbitzuak ematen direnetik aitortzen diren arte.
Arauketan zehaztasunik ez dagoenez, eta arauaren interpretazio-ariketa sistematikoari eta teleologikoari jarraiki, logikoa da ondorioztatzea zerbitzuak onartzeko baldintzak betetzen ari diren unean bete behar direla. Hala, zerbitzuak eman ziren garaian bete beharko dira 70/1978 Legeak eta 2005eko Estatuko Aurrekontu Orokorren Legeak eskatutako baldintzak, bereziki eta kontsulta honetan interesatzen denari dagokionez, estatu hori Europar Batasuneko estatu bat izatea.
Asimismo, cabe señalar que el artículo 50.3 del Tratado de la Unión Europea, establece que: “Tratatuak ez zaizkio aplikatuko erretiratzen den Estatuari Irteteko Akordioa indarrean sartzen den egunetik aurrera, edo, horrelakorik ezean, jakinarazpena egin eta handik bi urtera, salbu eta Kontseilu Europarrak, estatu horrekin bat etorriz, aho batez epe hori luzatzea erabakitzen badu”.
Manu horretan xedatutakoarekin bat etorriz, Britainia Handiko eta Ipar Irlandako Erresuma Batua Europar Batasunetik eta Energia Atomikoaren Europako Erkidegotik ateratzeari buruzko Akordioa egiten da, eta 2020ko abenduaren 31n amaituko den trantsizio-aldia aurreikusten da.
Aipatutako trantsizio-aldia kontuan hartuta, unitate honen iritziz, Erresuma Batuan emandako zerbitzuak Europar Batasuneko estatu kide gisa aitortu ahal izango dira, baldin eta eskatutako baldintzak betetzen badira eta 2021eko urtarrilaren 1a baino lehen emandako zerbitzuak badira; izan ere, lehenago azaldu den bezala, 2020ko abenduaren 31n amaitu zen Britainia Handiko eta Ipar Irlandako Erresuma Batua Europar Batasunetik eta Energia Atomikoaren Europako Erkidegotik irteteari buruzko Akordioan aurreikusitako trantsizio-aldia.
III. Beste estatu batzuetako administrazioak.
Zirriborratutako esparru juridikoa ikusita, ondorioztatzen da hirurtekoetarako aurretiko zerbitzuen aitorpena –kontsultagileak ondorio horietarako egiten ditu bere gaiak– Europar Batasuneko estatu kide bateko administrazio publikoaren izaera juridikoa duten organismo edo entitateentzat egindako zerbitzuetara mugatzen dela.
iv. Nazioarteko erakundeetan emandako zerbitzuak.
Nazioarteko erakundeetan emandako zerbitzuak aitortzea bidezkoa den zehazteko, aztertu behar dugu ea nazioarteko erakunde bat sar daitekeen 70/1978 Legearen eremuan, hau da, ea ondorio horietarako “Administrazio Publikoa” dela esan daitekeen.
Zerbitzuen onarpenak dituen ondorioak direla eta, araudi erregulatzailearen aplikazio-eremua zabaltzea irizpide murriztaileekin hartu behar da kontuan.
Nazioarteko erakundeen kasuan, ezin dira automatikoki kontzeptu horretan sartu, arrazoi hauengatik:
Espainiako administrazio publikoen helburu nagusia da zerbitzu publikoak ematea, haien gaineko gobernu-organoak garatutako politikak gauzatuz, herritarren eskaerak betetzeko. Haien jarduerak behar bezala gauzatzen direla bermatzeko, ordenamendu juridikoak neurriz gaineko ahalak ematen dizkie administrazioei, beren jarduerak eragindako herritarrekiko harremanetan baliarazi ditzaketenak, betiere Konstituzioak eta legeek ezarritako mugen barruan. Beste herrialde batzuekin izan ditzakeen nazioarteko harremanak alde batera utzi gabe, administrazio publikoen jarduera-eremua lurralde-eremu jakin batera mugatzen da (estatukoa, autonomikoa edo tokikoa), eta lurralde-eremu horretan garatzen dute beren jarduera.
Bestalde, nazioarteko erakundeak zenbait estaturen arteko akordio bidez eratutako erakundeak dira, eta estatu kideen mesederako edo, are, onura orokorrago baterako jarduerak gauzatzen dituzte. Nazioarteko Zuzenbide publikoaren esparruan jarduten dira, eta estatu kideek eratze-akordioetan xedatutakoa bete behar dute. Haien jardunak ez du zertan zerbitzu publikoak ematera bideratuta egon, eta, oro har, nazioz gaindiko eremu batean garatzen da. Beraz, oso zaila da Nazioarteko Erakunde bati 70/1978 Legean aurreikusitako “Administrazio Publikoaren” kontzeptuan subsumitzea.
Hala ere, kontuan izan behar da batzuetan Nazioarteko Erakundean emandako zerbitzuak “Kanpo Arazoetako eta Lankidetzako Ministerioaren bidez” eman zirela.
Horrek esan nahi lezake zerbitzuak Estatuko Administrazio Orokorreko langile gisa eman zirela eta, beraz, zenbatu ahalko liratekeela aurretiko zerbitzuen ondorioetarako.
Hori baieztatzeko, beharrezkoa izango da zehaztea interesduna norekin zegoen lotuta juridikoki aitortuak izan nahi dituen zerbitzuak emateko unean; izan ere, azken batean, zerbitzu batzuk “aurretiko zerbitzu” gisa aitortu behar diren erabakitzeko elementu erabakigarria da interesdunaren eta kasuan kasuko administrazioaren arteko harreman sinalagmatikoa ezarri izana, eta harreman horretan interesdunak zerbitzu batzuk ematen dizkio Administrazioari (eta Administrazioak zerbitzu horien onura jasotzen du), eta trukean ordainsaria jasotzen du, Administrazioak ordaindua. Nazioarteko Erakunde baten misioen dinamikak estatu kideetako herritarren parte-hartzea eskatzen du.
Ondorioz, ez litzateke bidezkoa izango Nazioarteko Erakundearen misioetan emandako zerbitzuak aitortzea, Administrazio Publikoan Aurretiazko Zerbitzuak Aitortzeari buruzko abenduaren 26ko 70/1978 Legean aurreikusitakoaren babesean emandako aurretiko zerbitzu gisa. Ondorio hori funtsezko bi arrazoitan oinarritzen da:
a) Nazioarteko erakundeei 70/1978 Legearen 1. artikuluan aurreikusitako “administrazio publikoen” kontzeptuan subsumitzeko ezintasuna.
b) Zerbitzuak betetzean edozein administrazio publikoren eta interesdunaren artean estatutu- edo lan-lotura juridikorik ez egotea, zerbitzu horiek administrazio publikoren batek eman zituela edo administrazio publiko batentzat eman zirela eta, beraz, zerbitzutzat hartzea eragozten duena.
i. Eskatu beharreko agiriak.
Azkenik, atzerrian aurretik emandako zerbitzuak egiaztatutzat jotzeko eskatu beharreko dokumentazioa aipatu behar da. Horri buruzko araudi espezifikorik ez badago, badirudi estatuko eskakizunekin analogikoki bat etorri beharko lukeela, aurkeztutako ziurtagiriek, nolanahi ere, alderagarria den dokumentazio nazionalaren fede-maila bera izan dezaten.
Kontsultan aipatzen den zinpeko itzulpenaren eskakizunari dagokionez, badirudi oro har aplikatu behar dela Administrazio Publikoen Administrazio Prozedura Erkidearen urriaren 1eko 39/2015 Legearen 15. artikuluan agindutakoa, prozeduretako hizkuntzari dagokionez: “Estatuko Administrazio Orokorrak izapidetutako prozeduren hizkuntza gaztelania izango da (…)”.
Halaber, puntu honi dagokionez, Prozedura Zibilaren urtarrilaren 7ko 1/2000 Legearen 144. artikulua interesatzen zaigu (lege horrek ofiziala ez den hizkuntzan idatzitako froga-agirien tratamendua arautzen du):
“1. Gaztelania edo, hala badagokio, Autonomia Erkidegoko berezko hizkuntza ofiziala ez den beste hizkuntza batean idatzitako dokumentu ororen itzulpena erantsiko zaio.
2. Ingalaterra Itzulpen hori modu pribatuan egin ahalko da, eta, kasu horretan, alderdietako batek aurkaratzen badu lekualdaketa egin eta hurrengo bost egunen barruan, eta adierazi beharko du ez duela leialtzat eta zehatztzat jotzen, eta desadostasunaren arrazoiak adierazi beharko ditu; idazkari judizialak, desadostasuna dagoen alderdiari dagokionez, dokumentuaren itzulpen ofiziala aginduko du, dokumentua aurkeztu duenaren kontura.
3. Olaizola II Hala ere, alderdi batek eskaturik egindako itzulpen ofiziala eta pribatua funtsean berdinak badira, eskaeraren gastuak eskatzailearen kontura izango dira.”
Berez, beharrezkoa dirudi, aurretiko zerbitzuak egiaztatzeko atzerriko dokumentazioaren aurrean, alde batetik, egiaztagiriaren edo egiaztagiriaren “legeztatzea” jasotzea, “apostila” sistemaren edo Zuzenbidean dagokion sistemaren arabera, Espainiako Administrazioak behar bezala justifikatuta izan dezan haren egiazkotasuna, eta, bestetik, dokumentuak itzulpen ofiziala izan dezan, haren hitzez hitzeko edukia ulertu ahal izateko.
Hala eta guztiz ere, prozeduraren instrukzio-organoa izango da, froga-elementuak baloratzeko eskumena duen aldetik, ebazten duena, espediente jakin baten inguruko inguruabar zehatzak direla eta, atzerriko dokumentua osotasunean, formalki eta materialki, fidagarritzat hartzea, ez delarik beharrezkoa haren aurkezpena aipatutako alderdietara guztiz egokitzea eskatzea.
Aurreko guztia gorabehera, gogoratu behar da, zuzendaritza nagusi honen eskumenen araubidearen arabera, zuzendaritza nagusi honek egiten dituen kontsulten erantzunak informatzeko baino ez direla, eta, ondorioz, ez direla irizpide lotesleak, ez dutela ez eskubiderik ez eskubide-itxaropenik sortzen, eta ez dutela inolako loturarik sortzen dagozkien prozedura-motekin. Gainera, nahitaezko izaera edo izaera loteslerik ez dutenez, erantzun horien hartzaile diren organoek, hala badagokio, horietan jasotako iritziarekin bat ez datorren erabakia hartu ahal izango dute azkenean.
Buletin honetan jasotzen diren kontsulten erantzunek erantzuna emateko unean indarrean dagoen araudiaren arabera planteatutako galderei erantzuten diete, eta, beraz, erantzun horiek ondorengo lege-aldaketen edo ebazpen judizialen eragina jasan dezakete.